بزرگداشت در تهران، ۴۶ سال پس از تیرباران؛ چرا نادر جهانبانی هنوز مورد توجه است؟

انتشار تصاویر بزرگداشت سپهبد خلبان نادر جهانبانی در بهشت زهرا، ۴۶ سال پس از اعدام او به‌دست انقلابیون ۵۷ خبرساز شده است.

ادای احترام به او در این سالها دیگر منحصر به دوستداران نظام پادشاهی نیست و بعضی از بازنشستگان و پیشکسوتان نیروی هوایی، زخمیان جنگ ایران و عراق و فعالان داخل ایران از جمله محمدتقی اکبرنژاد، روحانی منتقد به صراحت به اعدام او اعتراض کرده‌اند که در مواردی در رسانه‌های ایران هم بازتاب یافته است.

از آنسو پیشتر خبرگزاری مهر وابسته به سازمان تبلیغات اسلامی در سلسله نشست‌ها و گزار‌ش‌هایی، موارد مطرح‌شده درباره سابقه و عمکرد نادر جهانبانی را به چالش کشیده است.

انوشیروان جهانبانی، فرزند او پیشتر بعضی «داستان‌سازی‌های اغراق‌آمیز» منتسب به او را رد کرده است؛ از جمله ماجرای تمرد از شاه یا پرواز از زیر پل کارون.

جهانبانی که با درجه سپهد خلبان معاونت طرح و برنامه‌ریزی فرماندهی نیروی هوایی شاهنشاهی را برعهده داشت و آخرین رئیس سازمان تربیت بدنی در ماه‌های منتهی به انقلاب ۱۳۵۷ بود، در ۲۳ بهمن دستگیر و به اتهام کلی «فساد و محاربه» از سوی تشکیلات جدید انقلابیون محاکمه و در ۲۲ اسفند با جوخه آتش در میدان تیر زندان قصر همراه ۱۰ نفر دیگر از مقامات حکومت پهلوی اعدام شد.

اما این خلبان زبده و افسر خوش‌پوش چه کارنامه‌ای دارد که حدود پنج دهه پس از تیربارانش در ۵۰ سالگی، حتی مخالفان محمدرضاشاه پهلوی هم یاد او را گرامی می‌دارند؟